حسینی ها قسمت شان، شهادت است

بسم رب الشهداء و الصدیقین»

مقام معظم رهبری:

باید یاد حقیقت و خاطره‌ی شهادت را در مقابل طوفان تبلیغات دشمن زنده نگهداشت.

حسینی ها قسمت شان، شهادت است.

شهید علی یعقوبی

متولد سال 1362،

پسری خونگرم و بسیار شیرین

 که لقب علی قند را از جانب پدربزرگش می گیرد.

روزهای شیرین کودکی اش را در دوران #جنگ_داخلی و خون و خونریزی و... افغانستان می گذراند.

 همین مسئله نیز مانع ادامه تحصیل علی و خیلی های دیگر می شود.

سایه های سیاهِ حاکم بر مردم ما

حتی اعتقادات و باورهای دینی مردم را هدف قرار گرفته

 و با حکومت نظامی از برپایی و شرکت مردم در عزاداری های امام حسین(ع) جلوگیری میکردند.

اما با وجود تمام سختی ها و مشکلات هیچگاه عشق امام حسین(ع)،

 از دل های مردم بیرون نرفت، بلکه عشق به سالارشهیدان بیش از پیش در دل ها جا گسترده بود.

شهید علی یعقوبی نیز یکی از همین دوستداران اهل بیت بود که با تمام سختی ها،

 بازهم در دسته های عزاداری مولایش حسین حضور موثر داشت.

سال 1376با ورود طالبان به افغانستان شرایط زندگی بسیار سخت می شود

و پدر مرحوم شهید علی یعقوبی بار سفر به سمت کشور شیعه نشین ایران  می بندد.

مدت ها می گذرد...

شهید یعقوبی، با شنیدن خبر حملات تکفیری ها به سوریه و حرم حضرت زینب(س)

طاقت نمی آورد و با پیوستن به لشکر پرافتخار فاطمیون؛ سعی در انجام رسالتش می نماید.

وی در میدان رزم همانند دیگر هم رزمانش به مقابله با گروهک های تروریستی و دفاع از مردم مظلوم و بی دفاع، می پردازد.

و در همین راه یکی از دستانش مجروح می شود و جهت درمان و استراحت به مرخصی می آید.

به او اصرار می کنند که دیگر به سوریه باز نگردد و همینقدر تکلیف کافیست

اما او گوشش بدهکار این حرف ها نبود؛

حتی در این ایام بصورت مداوم به دوستان مجروحش در بیمارستان سر میزند و کمک شان می کند.

 قبل از پایان مرخصیِ مجروحیتش دوباره عزم رفتن می کند.

قبل رفتن با خواهرش تماس می گیرد،

اما اصرار خواهر نیز فایده ندارد

 خواهرش بین اصرار هایش برای بازگرداندن علی به خانه، به او می گوید: داداش #شهید میشی؟!

و علی با لبخند می گوید:

من لیاقت شهادت در راه حضرت زینب(س) را ندارم.

اما سرانجام وی در عملیات نبل و الزهرا جام شهادت را می نوشد.

 بعد از شهادت علی مادر بزرگوارشان خیلی غصه می خورند،

همیشه با خود سخن گفته و از علی یاد می کردند

چندباری هم در بیمارستان  بستری می شوند

اما باز هم تغییری در حال ایشان بوجود نمی آید

سرانجام نیز دارفانی را وداع می گویند.

 بعد از فوت مادر، پدر نیز طاقت نمی آورد

و 5روز بعد به جمع همسر و پسر شهیدش می پیوندد.

نامش ماندگار و راهش پایدار باد!

(بمناسبت سالگرد شهادت علی یعقوبی)

گروه فرهنگی سرداران بی مرز

@Sardaranebimarz

yon.ir/GXQft